بارزترین نمونه این اعتراض‌ها در اوایل دهه1970 و در اعتراض به جنگ ویتنام رخ داد اما مشارکت آنان در جنبش ضد وال‌استریت تا حدود یک ماه پس از آغاز اعتراض در جنوب منهتن معلوم نبود.
روز 15 اکتبر، ویدئویی از گروهبان تفنگدار شامار توماس در اینترنت منتشر شد که در آن وی به مأموران پلیس نیویورک اعتراض می‌کند و روش‌های کنترل مردم و بی‌رحمی آنان را به باد انتقاد می‌گیرد. افرادی که در جنگ‌های مختلف آمریکا شرکت کرده‌اند یا به‌اصطلاح کهنه‌سربازان، قشری شناخته‌شده از مردم آمریکا هستند که روز تعطیل ملی هم برای گرامیداشت خدمات آنان نامگذاری شده است (11 نوامبر مصادف با 20 آبان). در روز کهنه‌سربازان امسال، اوباما از شرکت‌های آمریکایی خواست شمار بیشتری از آنان را استخدام کنند.
آمارها نشان می‌دهد میزان بیکاری در میان کهنه‌سربازان (12.1 درصد ) بیش از میزان بیکاری کلی (9.1درصد) است. از این رو، می‌توان حدس زد که آنان عموماً جزو سیاست‌های موجود در زمینه‌های مختلف هستند. تعدد عملیات جنگی آمریکا باعث شده تا شمار زیادی از مردم جزو کهنه‌سربازان محسوب شوند. آمار حاکی از آن است که 7درصد جمعیت آمریکا یعنی حدود 22658هزار نفر در این زمره به‌شمار می‌روند. شمار کهنه‌سربازان آمریکایی در عراق و افغانستان بیش از2.33 میلیون نفر است.
پس از برخورد پلیس نیویورک با معترضان ضد وال‌استریت، گروهی از کهنه‌سربازان که نام خود را تفنگداران اشغال گذاشته بودند، از جنبش اشغال وال‌استریت حمایت کردند.
سخنگوی آنان گفت: ما نمی‌خواستیم باور کنیم که حضورمان در خاورمیانه برای حصول اطمینان از وجود جریان نفت یا عمیق‌تر شدن جیب نخبگان مالی است. از این رو، پا پیش گذاشته‌ایم تا از توانایی این افراد برای بیان حقوقشان براساس نخستین متمم قانون اساسی حفاظت کنیم. اعضای چند تشکل دیگر کهنه‌سربازان مانند کهنه‌سربازان عراق علیه جنگ و کهنه‌سربازان حامی صلح نیز در میان چادرزنندگان متحصن پارک زاکتی در نیویورک بوده‌اند.
فهمیدن علت حضور کهنه‌سربازان در حرکت‌های اجتماعی همچون وال‌استریت را اشغال کنید، دشوار نیست، زیرا آنان از جمله اقشاری هستند که بیشترین لطمه را از نابرابری‌های اقتصادی خورده‌اند. سربازانی که برای پیشبرد سیاست‌های سیطره‌جویانه آمریکا به نقاط مختلف جهان اعزام می‌شوند، درصورت معلولیت وضعیت دشوارتری از نظر شغل‌یابی دارند و نمی‌توانند به راحتی نقش سابق خود را در جامعه بازیابند. درنتیجه، کهنه‌سربازان در سال2009 حدود یک سوم بزرگسالان بی‌خانمان را تشکیل می‌دادند.
کهنه‌سربازان با پیوستن به حرکت‌های اعتراضی در شهرهای مختلف آمریکا همچنین با به‌راه‌انداختن جنگ‌هایی که هدف آن را پرکردن جیب یک درصد می‌دانند، مخالفت می‌کنند.
آسوشیتدپرس امسال از حضور گسترده کهنه‌سربازان و نظامیان فعلی در میان معترضان یاد کرد که می‌کوشند خود را بین معترضان جوان و مأموران پلیس قرار دهند.
جوزف کارتر از اعضای گروه کهنه‌سربازان عراق علیه جنگ گفت ما در جنگ‌هایی جنگیده‌ایم که یک درصد را ثروتمند کرده، اقتصاد را از بین برده و نسلی از کهنه‌سربازان بحران‌زده روحی و جسمی پدید آورده است که سال‌ها نیاز به مراقبت دارند.
سربازان آمریکایی عموماً پیش از رفتن به جنگ، افرادی غیرسیاسی هستند اما شمار قابل توجهی از آنان پس از بازگشت از این مأموریت‌ها، به عناصری فعال در عرصه کنشگری اجتماعی و سیاسی بدل می‌شوند که سیاست‌های جاری را به چالش می‌کشند؛ هر چند غالباً به مقامی ارتقا نیافته‌اند که بتوانند مانع از آنها شوند.
